Wszystko, co musisz wiedzieć o NGO
Ze względu na formę prawną podmioty ekonomii społecznej możemy podzielić na: organizacje pozarządowe, spółki non-profit i spółdzielnie socjalne. Każda z nich funkcjonuje na podstawie innych podstaw prawnych: ustawa o stowarzyszeniach i ustawa o fundacjach w przypadku organizacji pozarządowych, kodeksu spółek handlowych dla spółek non-profit oraz ustawy o spółdzielniach socjalnych dla tych ostatnich.
Mimo tych różnic łączy je wspólna podstawa funkcjonowania – jako podmioty ekonomii społecznej działają zarówno społecznie, jak i zarobkowo (gospodarczo lub odpłatnie). To różni je od zwykłych organizacji społecznych, niekorzystających z działalności odpłatnej i gospodarczej oraz przedsiębiorstw, które maksymalizują swój zysk. Podmioty ekonomii społecznej przeznaczają dochód z działalności zarobkowej na działalność społeczną (statutową). Działalność społeczna podmiotów ekonomii społecznej, tak jak innych organizacji, jest regulowana w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Podmioty ekonomii społecznej mogą uzyskać status przedsiębiorstwa społecznego, muszą jednak spełnić dodatkowe warunki:
▪ prowadzić jedną z czterech działalności: działalność gospodarczą zarejestrowaną w KRS lub działalność odpłatną pożytku publicznego, lub działalność oświatową, lub działalność kulturalną;
▪ zatrudniać co najmniej 30% osób (w przypadku osób z niepełnosprawnościami) lub 50% zagrożonych wykluczeniem społecznym;
▪ nie dzielić zysku pomiędzy udziałowców, akcjonariuszy lub pracowników, ale przeznaczać go na rozwój przedsiębiorstwa lub na reintegrację zawodową i społeczną pracowników;
▪ być zarządzane na zasadach demokratycznych;
▪ posiadać limit wysokości wynagrodzeń;
▪ zatrudniać w oparciu o umowę o pracę, spółdzielczą umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną co najmniej trzy osoby w wymiarze czasu pracy minimum 1⁄4 etatu, przy zachowaniu proporcji zatrudnienia określonych w drugim myślniku;
▪ realizować wobec zatrudnionych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, uzgodniony z nimi plan reintegracji, mający na celu zdobycie lub odzyskanie kwalifikacji zawodowych, lub kompetencji kluczowych.
